- March 13, 2024
- 7:59 pm
Pages 1 – 2
Bir zamanlar, lavanta renklerinde boyanmış, içi sıcacık bir evde, mutlu bir 9 aylık kız çocuğu olan Elif yaşardı. Onun kahkahaları tatlı melodiler gibi yankılanır, ve sadece penguenlerden bahsedildiğinde gözleri neşeyle parıldardı.
Pages 3 – 4
Elif’in günleri, en sevdiği renk olan morun dokunuşunu taşıyan, değer verdiği bebekleriyle oynayarak geçerdi. Ve oh, nasıl da sevdiği mor renkteki sebzeleri çıtır çıtır yemekten zevk alırdı, özellikle de onları sevgili lavanta renklerine dönüşmüş olarak bulduğunda!
Pages 5 – 6
Bir güneşli sabah, Elif’e özel bir mektup geldi. Bu, sevgili arkadaşları olan penguenlerden gelen bir davetiyeydi! Onu buzlarla kaplı mucizevi Antarktika diyarında düzenleyecekleri sihirli bir çay partisine içtenlikle davet ettiler.
Pages 7 – 8
Elif, heyecanını içinde tutamayarak hızla Mustafa ve Rabia’nın yanına koştu. Gözleri heyecanla parlıyordu, haberi paylaşırken. Birlikte, sıcacık kıyafetler ve leziz atıştırmalıklarla dolu çantalarını hızlıca hazırladılar, önlerinde onları bekleyen olağanüstü maceraya hevesle hazırlanıyorlardı.
Pages 9 – 10
Heyecan dolu kalplerle, Elif ve ailesi geniş, parıldayan denizlerin üzerinde yelken açtılar, penguenlerin onları beklediği kar ve buz diyarına doğru yolculuğa çıktılar.
Pages 11 – 12
Varır varmaz, donmuş manzara arasında onları dostça bir yüz karşıladı. Bu, zarif ev sahibeleri Pippin Penguen’di ve onları büyüleyici çay partisine rehberlik etmeye hazırdı.
Pages 13 – 14
Çay partisi görmeye değer bir manzara idi! Parıldayan buzlar arasında, Elif ve penguen arkadaşları mor renkli lezzetlerle süslenmiş bir masa etrafında oturdular – lavanta çayından menekşe renkli sebzeli ikramlara kadar.
Pages 15 – 16
Elif ve penguenler buzlu zeminde oyunlar oynarken, kahkahalar havayı doldurdu, saf mutlulukla kayıp ve dönüyorlardı. Birlikte neşeli şarkılar söylediler, sesleri rüzgarın nazik fısıltıları gibi uyum sağlıyordu.
Pages 17 – 18
Güneş alçalırken, buzlu manzaraya altın bir ışıltı saçarken, Elif penguen dostlarını sıkıca kucakladı, bu anın anılarının hazine sandığında daima yaşayacağını bilerek.
Pages 19 – 20
Sevgi ve minnet dolu kalplerle Elif, arkadaşlarına veda etti ve yakında geri döneceğine söz verdi. Ve evine doğru yol aldığında, dostluğun sihrinin her zaman yolunu aydınlatacağını bilmenin verdiği bir sıcaklık duygusu ruhunu kapladı.
